They Have Waited Long Enough – teksten

My Words are Swallows / for Kassia
Nooo! No, my king, is my answer to you.
A yes would kill all my unborn poetry.
Don’t ask me to be your Shahrazad

My words are swallows,
No, they cannot live in your maze.
My king, send me your men with blades.
Kill me with your gaze.
But I am the one the time will celebrate.

All that is solid will melt
Rubies and the swords
All that is words will stay.
No, no, no, my king, I know this
As your kingdom will devastate
The women who know, they know
No no no
For them, my song will be no waste.
When the time comes,
You will hate me, for you know this.
Because you know,
Power is the weakest place.

In your palace,
The words mean gold and blood
There, my swallows are not allowed.
No, my lord, no,
A woman with a pen cannot be contained.
Let me be.
Let me carry my burden of a gift to a monastery.

I instead gift you with this song of
Let me be! Let me be!
I know you will break me.
My king, let me be.
Take the bride with no words
Women like me,
only make mad kings.

 

My Words are Swallows / voor Kassia
Nee! Nee, mijn koning, is mijn antwoord aan jou.
Een ja zou al mijn ongeboren poëzie doden.
Vraag me niet jouw Shahrazad te zijn.

Mijn woorden zijn zwaluwen,
Nee, ze kunnen niet leven in jouw doolhof.
Mijn koning, stuur me je mannen met messen.
Dood me met je blik.
Maar ik ben degene die de tijd zal vieren.

Alles wat solide is zal smelten
Robijnen en zwaarden
Alles wat woorden is zal blijven.
Nee, nee, nee, mijn koning, ik weet dit
zoals jouw koninkrijk zal verwoesten
de vrouwen die weten, zij weten.
Nee nee nee
Voor hen zal mijn lied geen verspilling zijn.
Wanneer de tijd komt,
zul je me haten, want je weet dit.
Want je weet,
macht is de zwakste positie.

In jouw paleis,
betekenen de woorden goud en bloed
daar zijn mijn zwaluwen niet toegestaan.
Nee, mijn heer, nee,
een vrouw met een pen kan niet bedwongen worden.
Laat mij zijn.
Laat me mijn zware last als gave naar een klooster dragen.

In plaats daarvan schenk ik u dit lied van
Laat me zijn! Laat me zijn!
Ik weet dat je me zult breken.
Mijn koning, laat me zijn.
Neem de bruid zonder woorden
Vrouwen zoals ik,
maken alleen maar waanzinnige koningen.

Şahmaran
Yesss… Yesss… Yesss…
Say all my snakes.
Come and enslave me, my love
Yesss… Yesss…
Kill me, eat me, sell my flesh
Hiss all my snakesss…
One day you will see,

Seeeee your uglinesss
-If I say the word until the end-
Yesss… Yesss..
I am the serpent,
You are the man,
Do whatever to me.

I loved, yes.
Yes, I knew the price
I believed in the heart of hearts
And in your beautiful face.
Now come and kill me
You, the man, are many but weak
I am alone, yet mighty.
Your fear is bigger than my body.
Alassss,
My faith in love is heavier than my snake body.

For I cannot say no,
I locked myself in silence
They all wanted a piece of me
For thousands of years
Yesss… Yesss..
All my snakes are here
To remind me of my promise;
“If you fall once more,
Yesss yesss,
You will die.”
Yesss yesss

But yesss I fell for you nevertheless,
I believed nonetheless.
I knew the price
The female,
Even when she turnsss
Herself into snakesss
Cannot beat the man’s avarice.
You are not killing me, my love
I am sacrificing myself for my promise.

Şahmaran
Yesss… Yesss… Yesss…
Zeggen al mijn slangen.
Kom en maak me tot slaaf, mijn liefste
Yesss… Yesss…
Dood me, eet me, verkoop mijn vlees,
sissen al mijn slangen…
Op een dag zul je het zien,
je lelijkheid zien
– als ik het woord zeg tot het einde –
Yesss… Yesss…
Ik ben de slang,
jij bent de man,
doe wat je wilt met me.

Ik heb liefgehad, ja.
Ja, ik kende de prijs.
Ik geloofde in het hart der harten
en in je mooie gezicht.
Nu kom en dood me.
Jij, de man, bent met velen, maar zwak.
Ik ben alleen, maar machtig.
Jouw angst is groter dan mijn lichaam.
Helaassss,
mijn geloof in liefde is zwaarder dan mijn slangenlichaam.

 

Want ik kan geen nee zeggen,
ik sloot mezelf op in stilte,
ze wilden allemaal een stuk van mij.
Duizenden jaren lang.
Yesss… Yesss…
Al mijn slangen zijn hier
Om me aan mijn belofte te herinneren;
“Als je nog een keer valt,
Yesss yesss,
zul je sterven.”
Yesss yesss

Maar toch viel ik voor je,
ik geloofde desondanks.
Ik kende de prijs
De vrouw,
zelfs als ze
zichzelf in slangen verandert,
kan de hebzucht van de man niet verslaan.
Je vermoordt me niet, mijn liefste
Ik offer mezelf op voor mijn belofte.

 

Suat Derviş
When life asked me,
‘Will you be my loyal bride?’
Maybe, maybe,
I shouldn’t have laughed so loud.
Ha ha ha.
I should have shut up
And cried only when need be,
Like a proper lady.
Ha ha ha
Maybe maybe
I should have let the men protect me.
Ha ha ha
You must be a woman to see what’s funny.

Ha ha ha

I went and returned
Won and lost
Laughed and tried all along
To be me. Maybe.
To be yourself, I know now, maybe,
Is not the destination.
A road of no return where you need money.
Ha ha ha.

I starved in Berlin,
Drank champagne in Wien,
They killed my baby in a prison cell,
He was still in me and well.
I ate an éclair with my last penny,
And walked with the revolutionary.
Now, in Istanbul, where it all began,
I die alone,
In a room with a view of the sea.
I never had a home with such luxury.
It is funny, maybe.
Maybe to see the joke
You should just laugh with me.
Ha ha ha…

Suat Derviş
Toen het leven me vroeg,
‘Wil je mijn trouwe bruid zijn?’
Misschien, misschien,
had ik niet zo hard moeten lachen.
Ha ha ha.
Ik had mijn mond moeten houden
En alleen moeten huilen als het nodig was,
als een nette dame.
Ha ha ha
Misschien misschien
Had ik de mannen mij moeten laten beschermen.
Ha ha ha
Je moet een vrouw zijn om te zien wat grappig is.

Ha ha ha

Ik ging en keerde terug
won en verloor
Lachte en probeerde altijd
om mij te zijn. Misschien.
Om jezelf te zijn, weet ik nu, misschien,
is niet de bestemming.
Een weg zonder terugweg waar je
geld voor nodig hebt.
Ha ha ha.

Ik verhongerde in Berlijn,
Dronk champagne in Wenen,
Ze doodden mijn baby in een gevangeniscel,
Hij zat nog goed en wel in me.
Ik at een éclair van mijn laatste geld,
En liep mee met de demonstrant.
Nu, in Istanbul, waar het allemaal begon,
sterf ik alleen,
In een kamer met uitzicht op zee.
Ik heb nooit zo’n luxe huis gehad.
Het is grappig, misschien.
Misschien moet je om de grap in te zien
gewoon meelachen.
Ha ha ha…

 

Texts / teksten: Ece Temelkuran