Beeldend kunstenares Maria Barnas (1973) begon als romanschrijfster, maar pas toen ze ging dichten begon het prijzen te regenen. Haar fascinatie is de manier waarop kennis en taal de waarneming van de werkelijkheid sturen en vervormen. In haar vijfde poëziebundel, Nachtboot, functioneert taal steeds vaker als stoorzender, waardoor de lezer een ruimte betreedt die alleen kan bestaan binnen het gedicht. ‘Altijd/ eerder dan ik dacht en later vaart/ de boot die niets vervoert dan nacht.’